Zaburzenia owulacji

Jedną z przyczyn niepłodności u kobiet mogą być zaburzenia owulacji. Mogą one wystąpić z różnych powodów. W zależności od przyczyny zaburzenia lekarz wybiera optymalne postępowanie uwzględniając wyniki badania fizykalnego i laboratoryjnego.

Istnieje kilka konkretnych objawów sugerujących zaburzenia owulacji. Podejrzenia wzbudza zwykle występowanie nieregularnego cyklu miesiączkowego, braku miesiączki lub trudności z zajściem w ciążę. Późniejsze, bardziej szczegółowe badania, czasami ujawniają inne objawy, które zwykle wskazują na zaburzenia endokrynologiczne (hormonalne).

Objawy zaburzeń owulacji:

• Brak miesiączki
• Nieregularna długość cyklu miesiączkowego
• Oligomenorrhea (rzadkie miesiączki)
• Otyłość
• Znaczna utrata wagi
• Galaktorhoea (wydzielina mleka z piersi)
• Hirsutyzm (nieprawidłowe lub nadmierne owłosienie ciała lub twarzy)
• Trądzik

Zaburzenia owulacji mogą mieć różne przyczyny, dlatego konieczna jest poszerzona diagnostyka.

Najczęstsze przyczyny zaburzeń owulacji:

1. Ogólne zaburzenia fizyczne:

• Dysfunkcja tarczycy
• Hiperprolaktynemia (podwyższony poziom prolaktyny)

2. Zaburzenia podwzgórza:

• Guzy
• Upośledzona kontrola hormonalna z powodu:
• Stresu
• Utraty masy ciała
• Zespół Cushinga, nadczynność nadnerczy
• Guzy jajników lub nadnerczy

3. Zaburzenia przysadki mózgowej:

• Guzy
• Narušená zpětná vazba hormonálního řízení v důsledku:
• Upośledzona kontrola hormonalna z powodu:
• Zespołu policystycznych jajników (PCOS)
• Infekcji

4. Zaburzenia ze strony jajników:

• Niepowodzenie:
• Genetyczne (np. Zespół Turnera)
• O podłożu zakaźnym
• Po operacji
• Immunologiczne

• Zespół policystycznych jajników (PCOS)
• Guzy

SYSTEM KLASYFIKACJI ZABURZEŃ OWULACJI WHO

Do oceny zaburzeń owulacji stosuje się klasyfikację Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Ta klasyfikacja wykorzystuje trzy parametry do podziału pacjentek na grupy:

• Poziom wydzielanej prolaktyny
• Poziomy gonadotropin (LH i FSH)
• Poziom estrogenu

Około 97% pacjentek bez owulacji zalicza się do grupy II WHO, a reszta do grupy I. W tych dwóch grupach pacjentek istnieje duże prawdopodobieństwo wznowienia owulacji przy leczeniu gonadotropinami.

Zaletą systemu klasyfikacji WHO jest to, że umożliwia porównywanie wyników badań klinicznych i procedur lekowych stosowanych w różnych ośrodkach, a nawet w różnych krajach, ponieważ precyzyjnie definiuje poszczególne grupy diagnostyczne. Należy zauważyć, że chociaż systemy klasyfikacji stanowią użyteczną wskazówkę w doborze procesu leczenia, ostateczna decyzja co do metody postępowania jest dobierana indywidualnie do potrzeb każdej pary.